ทำไมคนเราเวลาตกใจ! ต้องอุทาน

คาดว่าคงเคยเจอกันบ้างกับคำอุทานที่ยาวเป็นประโยคหรือสร้างสรรค์กันสุดๆ ล่าสุดจขกท.กำลังต่อแถวซื้อของในร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง แล้วได้ยินคนทำของหล่นเสียงดังมาก ได้ยินลอยมาแต่ไกลว่า "อุ้ยแม่แหกแหกโคต

นั่งกินข้าวอยู่ที่ร้าน อยู่ดีๆป้าผัดข้าวอุทาน ผีแหกกก เลยสงสัยว่าการที่แต่ละคนอุทานคำอะไรออกมาก็ตาม มันสามารถบ่งบอกเรื่องราว วิธีคิด สภาพชีวิตของแต่ละบุคคลได้หรือไม่? เหตุใดจึงอุทานคำแต่ละคำที่แตกต่า

อยากให้ช่วยแปลภาษาอังกฤษให้ทีค่ะ ประเภท แสงประกายวิบวับ วิ้งๆ แสงแบบเพชรเวลาโดนไฟอ่ะคะ เป็นแบบคำพูดคำอุทาน คำแสลงเท่ๆก็ได้ค่ะ จะเอาไปตั้งชื่อร้านเครื่องประดับ ขอบคุณคะ

คือตัวเราเคยอุทานออกมาเป็นภาษาอีสานดังมากในห้องเรียน ตอนนั้นกำลังเก็บชีทอยู่แล้วครูก็เดินมาตีโต๊ะของกลุ่มเด็กผช.ที่อยู่ข้างๆโต๊ะเรา ตอนนั้นตกใจมากเลยอุทานออกมาว่า "โอ้ยตกใจเบิ่ดบักห่ามุงเอ้ย"

เริ่มติดซีรีย์ฝรั่งมาเกือบปีแล้วค่ะ หลังๆ สลับกับหนังบ้าง แต่ดูซีรีส์เป็นหลัก เราดูแบบพาร์กอิ๊ง ซับสองภาษา เพราะอยากฝึกภาษาอังกฤษ แต่ดูไปดูมากลับได้คำแสลงมาทั้งนั้น แบบว่าในบทก็จะมีพวกคำหยาบ คำสบถ คำ

ในนามของผู้ชายอย่างผม เวลาที่เราตกใจอะไรสักอย่าง... ผมก็จะอุทานเพียงแค่ว่า อุ้ย ! หรือตกใจมากหน่อยก็ เฮ้ย ! แต่..คุณสุภาพสตรีเนี่ย เธอช่างสรรหาคำอุทานยาวๆกันจัง "อุ้ย..แม่ลูก" "อุ้ย..แ

ไม่มีอะไรครับ คลายเครียด เวลาคนตกใจ โดยเฉพาะผู้หญิง ก็จะมีคำอุทานแปลกๆดังออกมา บางคำก็ไม่น่าเชื่อว่าจะเป้นคำอุทานจริงๆ ลองมาแชร์กันหน่อยครับ ของผมล่าสุดเพิ่งเจอตะกี๊เลย ผญ กำลังจะตกเก้าอี้ เค้าก็อุทา

ผมสงสัยว่า คำว่า"แม่เจ้าประคุนรุนช่อง" เป็นคำอุทานในสมัยโบราณจริงหรือ อีกทั้งคำว่า"ตะเถนตกแตก" นี่ก็เป็นคนที่คนสมัยก่อนใช่อุทานเวลาตกใจใช่ไหมครับ หรือเป็นคำเกิดใหม่แต่ก็มักจะได้ยิ